followers

Monday, April 25, 2011

nothing personal..

natapos na ang  holy week at wala pa din akong bagong post. ano nga ba ang kinapuyatan ko nitong semana santa? wala naman gaano!

thursday - work, work, work at gimik after work para sa birthday party ng kabarkada sa may cavite na inabot kinabusan ng
friday - tanghali na at dumetso pa sa isang drinking session sa moa na sarado naman dahil good friday nga ngunit nagbukas ang bars sa may seaside matapos lumubog ang araw kaya naman inabot ng madaling araw ng
saturday - at nakauwi ng 5AM na naging resulta ng aking pagtulog sa buong araw at gumising kinabukasan ng
sunday - 5AM para work, work, work nanaman kaya naman hindi na nakapagsimba kahit paulit-ulit na sinasabihang magsimba nila nanay, tatay, kapatid, pinsan, pamangkin, kapitbahay, alagang aso, pusa at mga butiki sa kisame.

ako ba'y katoliko? oo. hindi man ako sumunod sa nakaugaliang tradisyon tuwing mahal na araw, masasabi ko pa din na ako'y katoliko. kung may matanda lang sa bahay (mga tipong lola at lolo) at tiyak na ilang palo sa pwet ang inabot ko dahil dito.

parang nagiging religious na ang blog entry na ito. ipagpatuloy natin...
ano nga ba ang kahulugan nito sa ating buhay? hindi ko din alam. basta ang alam ko, ito'y nagsisimbolo ng  new life and hope (talking about easter sunday, tapos na holy week at easter sunday kahapon kaya focus tayo sa easter sunday. focus people!).

**muntikang ko nang matapos ito dahil sa distraction: 500 days of summer at ang madugong fake AV issue kaya heto ang parang pinaikling version :D

back to business..talking about new life and hope. sana nga there's still one for me, hoping for a new life? ehehe.. all i know is that people do spent the holy week in their own ways, sa maka-tradisyong paraan man o hindi. what is important is that we realize the cause and effect, the cause of why we celebrate this and its effect on our lives.
hope everyone had a meaningful lenten season :)

Monday, April 11, 2011

Source Code

"what would you do if you have a few minutes to live?"
"i would make the most out of it." 

those were the lines that struck me most in the movie, source code, another sci-fi movie that i recommend if you want a little brain exercise as you figure out the story of this film, how was it possible and what the hell is this movie about.

movie plot:
the movie starts with jake gyllenhaal, who plays the lead actor colter stevens, waking up on a train not knowing who's he with or what he's doing there. as he tries to find out what is going on, a bomb exploded that kills him and everyone on the train. he then wakes up on an enclosed space with a little monitor showing a lady in uniform (goodwin played by vera farmiga) telling him to breath and be calm. once he's stabilize, goodwin ask what happened on the bus and did he find the bomb and the bomber. then came the realization that he is on a mission to find the bomb as well as the bomber on that recent train explosion which is a first of a series of bombing so as to stop the next explosion from blowing off. this was made possible by 'souce code' which is a program design by dr. rutledge that enables a man to relieve the last 8 minutes of a dead person by connecting blah blah blah (*science stuff*) which really makes it look possible in the near future, i hope so. this means that stevens is dead and he is only accessing sean's last 8 minutes of memory before he died in the train explosion.

my take on the film: 
another mind-boggling film that will keep your brain cells busy in processing details on what really is happening on this film. i never had been this clueless since the inception movie. special effects and graphics are great as usual and actors play their part well. been a fan of jake gyllenhaal since the bubble boy and thought he's a great comedy actor but he does this action/suspense film well. kudos to the whole crew for this film.

best watched after taking board exams or final quizzes (to forget all those crazy questions that you answered blank) :D

note: movie poster taken here

Tuesday, April 5, 2011

isang taon ka na? e ano ngayon..


naka-isang taon na pala ang 'blogging puyat' nang hindi ko man lang namamalayan.
my first post was dated april 2, 2010. so its now 1 year and 3 days old.
e, ano naman ngayon?

tulad ba ng tao ang blog na kailangang icelebrate taon-taon ang kaarawan nito?
kung may birthday party ang mga blogsite, saan ito gaganapin? may pagkain, games at mascot din ba?

nagdidiwang din ba ito ng debut?

so kailangang gumastos ang blogging puyat para sa birthday party nito?
i don't think so ;)

talaga nga bang april 2 ang eksaktong birthday ng 'bloggingpuyat'?
ano nga ba ang basehan ng edad ng isang blog site?
ewan ko. puyat kasi ako kaya pati mga tanong ko ay sinasagot ko din. hehehe..

>balik-tanaw<
naisip kong gumawa ng blogsite dahil sa peer pressure. oo, nabully ako ng mga kaopisinang blogger na mala-magnitude 8 sa pang-aasar.
seriously, isa lang yun sa mga dahilan kung bakit ako'y sumapi sa kulto ng pagbo-blog :D
at hindi ko na maiisip ang iba pang dahilan kung bakit ako ngayon ay blogger na.

marahil, natuwa ako sa mga mabuting bagay na dulot nito, namely:
- pampalipas oras habang idle sa trabaho
- pamalit sa facebook pagna-bored ka na sa kakalaro ng apps at kakacomment
- freedom of speech and all kinds of sh*t
- online journal dahil hindi na uso ang 'dear diary'
- expressing yourself at magpaka-emo
- meeting new people ala social networking site
- resulta ng maingay na isip at malikot na daliri
- bragging rights dahil may blogsite ka na!

bago maging 'bloggingpuyat' ang blogging puyat, isa muna itong 'thethingcalledblog.blogspot.com'.
ang korni ng pangalan kaya pinalitan ko na lang.
sakto namang lagi akong puyat nung mga panahon na iyon. at dahil sa kahit puyat, naisip ko pa din ang mga salitang palagi, blog, puyat kaya naman naubo ang blogging puyat.
partida men, puyat pa ako nyan. hahaha..

e, ano naman ngayon?

wala naman.
gusto ko lang ipaalam na isang taon na ang nakalipas,
at isang taon na din akong puyat,
at patuloy na mapupuyat dahil ako si bloggingpuyat!
photo taken from our iloilo trip

Friday, April 1, 2011

The Sand Bar Island (ang iloilo trip finale)

march 20, 2011/sunday 
 

the conception town
the boat ride to sandbar island: hapon na ng marating namin ang sand bar island. mga 30mins yata ang boat ride from concepcion to the island.
ang kanilang welcoming committee, mga askals (not the football team but literal na kamag-anak ni hatchiko)
a long stretch of fine sand na nawawala pag high tide na
lowtide tuwing hapon, hightide sa gabi, lowtide sa umaga, hightide sa tanghali at balik lowtide sa hapon
a refreshing view of the beach and its fine sand :)
wala munang activities sa araw na yon kaya relax mode at swimming muna
sky turns red during sunset (ito na lang naabutan kong piktyuran dahil iniwan sa cottage ang camera habang nagsiswimming at todo takbo kami para ma-capture ang red sky)
wala nga palang electricity sa island and it is powered by solar generator only kaya naman tuwing 5pm-10pm lang me kuryente sa island and that is the only time na pwede kang magparecharge ng battery ng inyong mga gadgets kila kuya sonny. lights out at 10pm pero naiwan nakasindi ang ilaw sa cottage nmin dahil kami lang naman ang guest sa island on that day.
madilim na sa paligid pero nagliwanag dahil sa picasa. hehe..
night falls and diner was server, adobong manok and itlog ng maalat with kamatis (bought from concepcion market bago kami pumunta ng island) which is cooked for by ate remilyn (200php bayad sa paluto) na sobrang sarap magluto ng adobo kaya naman nakalimang plato si mapanuri, takaw! hahaha. wala na kaming magawa kundi magrelax, tumunganga sa super moon (dahil super moon day nung gabing un) at mag-night shoot (magsawa sa kakagawa ng pangalan ala long-exposure). puro parenthesis, magsawa kayo :D
 

march 21, 2011/monday
 

wake up a bit late but was able to capture the sunrise
habang hinihintay maluto ang breakfast, nagpiktyuran muna dahil low tide nanaman at nagsilabasan na ang mga corals sa isang part ng island
pagbalik sa cottage, handa na ang breakfast : scrambled egg, sunny side up, at ang natirang ulam kagabi, itlog na maalat with kamatis at ang chicken adobo
picture ulet habang hinihintay ang bangka para sa island hopping
island hopping starts at trivia mula kay kuya sonny na pinatay talaga ang makina ng kanyang bangka para lang sabihin na ang mala-bahay kubo na yan ay binabahayan ng dugong
1st stop: tambaliza island kung saan nandoon yung bundok sa left na tila may inaalay daw sabi ni jan dahil laging may ulap un tuktok
close up view nung bundok na may nag-aalay sa tutok, ang pan de asukar. nawala na un ulap nang marating namin ito, 30mins yata ang layo nito mula sa sandbar.
magtatanghali na nang marating namin ang tambaliza pero kailangang makabalik sa concepcion ng 1pm dahil 7pm ang flight namin pabalik ng manila kaya naman nagikot na lang kami sa island at nalaman ni kuya sonny na mayroon bundok na pwedeng akyatin, ang hampangan rocks
napakatarik! first time lang din kasing akyatin ni kuya sonny itong bundok na to kaya ang daan namin paakyat ay un pinaka mahirap pa. by the way, hindi si kuya sonny ang kasama ni mapanuri sa pic na yan, si kuya ____, forgot the name, na isa sa aming boatman.
a view from the top. hampangan means laruan dahil according to the locals, noong bata pa sila, trip nilang akyatin ang hampangan rocks at mayroon daw sunga doon na kanilang nilalaruan pagnagccutting classes sila (joke lang un cutting classes)
[pictures end here dahil low batt ang aking phone which im using to take pictues]
matapos ang matarik na pag-akyat, may daan naman palang mas safe kaya doon na lang kami bumaba at nagdali-daling bumalik sa beach dahil kulang na ang oras. at dahil sa nagmamadali nga kami nakapag-swimming muna kami sa beach nitong tambaliza, hehe.. pagbalik sa sandbar island, magmamadaling magayos ng gamit para makabalik agad ng city. sa kamamadali namin, nagswimming muna kami sa beach for the the last time :D
our total expense on the sandbar island only cost 3300php, kasama na dito ang cottage fee, paluto ng food, boat rides, island hopping na hindi natapos, tubig pampaligo dahil seawater ang laman ng kanilang gripo at service charge. not bad for a 2-day/1-night stay.
 
after beach bumming and packing up our things, we headed back to conception then transfer to a bus going to the terminal then rode a jeep to jaro. quick stop at the famous biscocho house (tama ba spell?) for pasalubong then hire a cab going to the airport, just in time for our flight back to manila.
 nakakabitin na iloilo trip ito and i hope i'll be able to come back again :)